Πέτα!!!

«Πέτα, λέει ψιθυριστά το σφύριγμα του ανέμου. Ο ένας μετά τον άλλον, οι γλάροι περνούν σαν θαμπές σαΐτες.

Πέτα!!! Τι σημαίνουν αυτές οι δυο αγαπημένες συλλαβές, και γιατί με συγκινούν τόσο πολύ;;

Όσο πιο προσεκτικά το ακούω, τόσο περισσότερο πιστεύω ότι το πρότυπο των περιπετειών του Ιωνάθαν αποτελεί το προσχέδιο κάθε “πετυχημένης” ζωής.

Ο δρόμος όσων τολμούν να ζουν ευτυχισμένοι είναι ο δικός τους δρόμος:

το να βρουμε δηλαδή αυτό που θα θέλαμε να κάνουμε περισσότερο από καθετί άλλο στη ζωή μας και να τραβήξουμε προς τα εκεί με θάρρος, επιμονή και ακλόνητη αποφασιστικότητα.

Σαν αντάλλαγμα για αυτή την προσπάθεια το προσχέδιο μας υπόσχεται ότι θα μας περιφρονήσουν, θα μας χλευάσουν, και θα μας εξοστρακίσουν από τον κύκλο τους φίλοι και συγγενείς μας.

Αν επιμείνουμε όμως, αν αντέξουμε τη μοναξιά μας και μείνουμε αφοσιωμένοι σε αυτό που με τόση αγάπη αποφασίσαμε να κάνουμε, τότε θα ανακαλύψουμε πως έχουμε καινούριους φίλους, καινούριους συγγενείς, οι οποίοι ήδη συμμερίζονται τις αξίες κ τα ιδανικά που έχουμε επιλέξει, κι ότι μαζί τους θα πετάξουμε πολύ πιο μακρυά και πιο ψηλά απ’όσο μπορούμε ποτέ να ονειρευτούμε.

Πέτα, για μένα σημαίνει αφέσου, δείξε εμπιστοσύνη στη δύναμη του αόρατου. Σημαίνει πως πρέπει να αφήσουμε τον ουρανό να μας υψώσει κοντά του, να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις και τις δοκιμασίες της αγάπης και της γνώσης μας.

Κι όταν φτάσουμε επιτέλους στον προορισμό μας, ακούω τον Ιωνάθαν να ψιθυρίζει πως βρισκόμασταν εκεί συνέχεια…»

Απόσπασμα από το βιβλίο: “Ο γλάρος Ιωνάθαν Λιβινγκστον” του Richard Bach.

Ένα εξαιρετικό βιβλίο που με έναν “μαγικό” τρόπο με κάλεσε να το διαβάσω σήμερα…