Είναι κάποια αποτυπώματα που αφήνουμε πίσω μας και δεν σβήνονται, όχι σαν αυτά που αφήνουμε στην άμμο… Μιλάω για τα αποτυπώματα που αφήνουμε στις ψυχές των ανθρώπων που συναντάμε… Δεν έχει σημασία πόσο διαρκεί αυτή η συνάντηση… Μπορεί να διαρκεί μόνο όσο κρατάμε την πόρτα για να περάσει κάποιος πίσω μας… Μπορεί να διαρκεί μόνο... Continue Reading →

“Μου αρέσουν αυτοί που ονειρεύονται τα αδύνατα” Μου αρέσει εγώ να ονειρεύομαι τα αδύνατα… ~Άλλωστε μας αρέσει στους άλλους κάτι που έχουμε ήδη μέσα μας… Οτιδήποτε άλλο, δεν μπορεί να μας συγκινήσει…~ Αν σκεφτούμε ότι η ζωή μας είναι μια συνεχής πορεία και όχι στάση, ότι στόχος μας είναι το ταξίδι και όχι ο προορισμός,... Continue Reading →

«Πέτα, λέει ψιθυριστά το σφύριγμα του ανέμου. Ο ένας μετά τον άλλον, οι γλάροι περνούν σαν θαμπές σαΐτες. Πέτα!!! Τι σημαίνουν αυτές οι δυο αγαπημένες συλλαβές, και γιατί με συγκινούν τόσο πολύ;; Όσο πιο προσεκτικά το ακούω, τόσο περισσότερο πιστεύω ότι το πρότυπο των περιπετειών του Ιωνάθαν αποτελεί το προσχέδιο κάθε “πετυχημένης” ζωής. Ο δρόμος... Continue Reading →

Έχει σημασία το αποτέλεσμα ακριβώς όπως το ήθελες;; Έχει σημασία όταν μπορείς να κοιτάξεις γύρω σου και να δεις πέρα από αυτά που βλέπεις;; Όταν μπορείς πλέον να δεις πέρα από την όποια απογοήτευση σου, όλα αυτά για τα οποία μπορείς να είσαι περήφανος;; Όταν έχεις καταφέρει να τολμήσεις και μπορείς να νιώσεις περήφανος για... Continue Reading →

« “Ίσως να ξανασυναντηθούμε σε αυτό το τρένο επιστρέφοντας…” “Αυτό δεν πρέπει να το σκεφτόμαστε τώρα… Το χθες και το αύριο δεν υπάρχουν. Παλιές αναμνήσεις, μελλοντικές επιθυμίες… Το μόνο που κάνουν είναι να προκαλούν ανησυχία… Ο δρόμος προς την αταραξία βρίσκεται στην παρατήρηση του παρόντος και στην ικανότητα να του επιτρέπουμε να κυλάει ανενόχλητο μαζί... Continue Reading →

Και τι συμβολίζει ο Μάιος αν όχι την Αναγέννηση, την Άνθηση, την Ομορφιά, το ξεκίνημα από την αρχή, την Ελπίδα… Κάθε λουλούδι που ανθίζει ενσαρκώνει το παράδειγμα της φύσης, τους ατέλειωτους κύκλους τέλους και αρχής, που τους συναντάμε κι εμείς σε κάθε πτυχή της ζωής μας, της ύπαρξης μας ολόκληρης… Καλό μήνα λοιπόν, με δυναμικά... Continue Reading →

«Να δεις τον κόσμο ολόκληρο σε έναν κόκκο άμμου… Τον παράδεισο σε ένα αγριολούλουδο… Να αιχμαλωτίσεις το άπειρο στην παλάμη του χεριού σου… Και την αιωνιότητα σε μια ώρα…» William Blake Δεν χρειάζεται τίποτα φοβερό για να το καταφέρεις αυτό… Χρειάζεται μόνο να είσαι εκεί που είσαι αυτή τη στιγμή, ακριβώς εκεί όμως… Να μπορείς... Continue Reading →

Με αφορμή τη διεθνή ημέρα Ευτυχίας, που γιορτάζεται σήμερα 20 Μαρτίου… Τι είναι η ευτυχία;; Πόσες φορές την έχουμε κυνηγήσει… 📸 Rose Wong Υπάρχει τελικά, ή είναι περισσότερο μια ουτοπία, κάτι που μάθαμε ότι πρέπει να φτάσουμε, ο προορισμός της ζωής μας, το τέλος του ταξιδιού;; Και πώς την φτάνουμε;; Βρίσκοντας μια «καλή» δουλειά, μια... Continue Reading →

Ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματα, του Charles Bukowski… Συνοψίζει κατά τη γνώμη μου, όλη τη μαγεία της ζωής μέσα από τις αντιθέσεις της… Νομίζουμε ότι όλα πρέπει να τα πετύχουμε εύκολα, να μας χαριστούν;; Και αν γίνει έτσι, θα τα απολαύσουμε στ’αλήθεια το ίδιο;;; Λοιπόν… «Η ζωή είναι περίεργη καθώς την ζεις μονάχα μία... Continue Reading →

«Αχ, θα κλάψω» είπε η αλεπού. «Το λάθος είναι όλο δικό σου» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Εγώ ποτέ δεν ήθελα να σου κάνω κακό, όμως εσύ επέμενες να σε εξημερώσω…» «Ναι έτσι είναι». «Τώρα όμως πρόκειται να κλάψεις!» Είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Ναι έτσι είναι» επανέλαβε η αλεπού. «Τότε η εξημέρωση δεν σου έκανε κανένα... Continue Reading →