« “Ίσως” είπε η Παμ, “να ξανασυναντηθούμε σε αυτό το τρένο επιστρέφοντας από το ησυχαστήριο”.
“Αυτό δεν πρέπει να το σκεφτόμαστε τώρα.
Ο Γκένκα θα μας διδάξει ότι πρέπει να κατοικούμε μόνο στο παρόν.
Το χθες και το αύριο δεν υπάρχουν.
Παλιές αναμνήσεις, μελλοντικές επιθυμίες, το μόνο που κάνουν είναι να προκαλούν ανησυχία.
Ο δρόμος προς την αταραξία βρίσκεται στην παρατήρηση του παρόντος και στην ικανότητα να του επιτρέπουμε να κυλάει ανενόχλητο μαζί με το ποτάμι της συνειδητότητας μας.”
Κρέμασε πάλι τον σάκο στον ώμο του, άνοιξε τις πόρτες του κουπέ κι απομακρύνθηκε χωρίς να κοιτάξει πίσω του…»
Απόσπασμα από το «Η θεραπεία του Σοπενάουερ», Irvin Yalom.
#Σκέψεις 
Σχολιάστε