Μία ακόμα εβδομάδα φτάνει στο τέλος της – και γρήγορα μπορώ να πω. Εδώ και καιρό έχω την αίσθηση ότι ο χρόνος τρέχει…
Δεν μπορώ να μην σκεφτώ πόσες φορές ακούω τη φράση «επιτέλους Παρασκευή»… Κάποια στιγμή θα την πω κι εγώ η αλήθεια είναι – επιτέλους αυτό το Σάββατο δεν θα σηκωθώ ακούγοντας το ξυπνητήρι…
Ήδη η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει: «μια μέρα μόνο έμεινε»… Αλλά και πιο πριν: «2 ή 3 μέρες μέχρι την Παρασκευή, υπομονή» …
Και κάπου εδώ δεν μπορώ να μην προβληματιστώ…
Πόσες μέρες ξοδεύουμε ανυπομονώντας για το Σαββατοκύριακο, για την άδεια, για το καλοκαίρι, για ένα οποιοδήποτε χρονικό ορόσημο που βάζουμε για κάποιο λόγο σαν στόχο;;
Πόσα πράγματα αναβάλλουμε για τότε και πόσα χάνουμε από την σημερινή μέρα ανυπομονώντας για μια επόμενη;;;
Ομολογώ μετά από μια ξεκούραστη Κυριακή δεν μου είναι και τόσο ευχάριστο να σηκωθώ χαράματα τη Δευτέρα και να ετοιμαστώ για δουλειά…
Όμως έχω δύο επιλογές:
Πρώτον: Μπορώ να σηκωθώ μέσα στα μούτρα γκρινιάζοντας για το πόσο λίγο κρατάει η Κυριακή, πόσο δύσκολη εβδομάδα ξεκινάει, πόσο αργεί η Παρασκευή και ποιός στην τελική είχε την φαεινή ιδέα να εφεύρει τα ξυπνητήρια…
Δεύτερον: Μπορώ να σηκωθώ νιώθοντας ευγνωμοσύνη που είμαι καλά, που έχω την ευκαιρία να ξεκινήσω μια καινούργια και διαφορετική μέρα στη ζωή μου. Μπορώ να νιώθω γεμάτη από την Κυριακή που είχα να ξεκουραστώ, να οργανώσω τις δουλειές μου και τους στόχους μου. Μπορώ να νιώσω τυχερή που έχω δουλειά – πόσο μάλλον μια δουλειά που να μου αρέσει…
Δεν είναι δεδομένο το ότι θα μπορώ να ανοίγω τα μάτια μου κάθε μέρα, και δεν είναι δεδομένο το ότι θα έρθουν όλα αυτά που εγώ σχεδιάζω και περιμένω.
Ο χρόνος περνάει τόσο απίστευτα γρήγορα… Αλήθεια τώρα, κάποιος έχει πατήσει το fast forward…
Λίγο παραπλανητικό έτσι όπως βλέπουμε το ημερολόγιο…
Στην πραγματικότητα έχουμε μόνο το τώρα. Μια μικρή στιγμή μέσα στην επιλεγμένη ημερομηνία.
Ας πατήσουμε λίγο το pause στην στιγμή αυτή… Ας ζήσουμε την κάθε μέρα σαν δώρο, κάνοντας ο,τι καλύτερο μπορούμε με αυτήν, χωρίς πολλές αναβολές…
Ας νιώσουμε ευγνωμοσύνη για όλα τα θετικά που έχουμε… Κ αν νιώθουμε ότι δεν έχουμε θετικά, όσο έχουμε αυτήν την ίδια τη μέρα, στ’αλήθεια χρειαζόμαστε και κάτι άλλο;;;

Σχολιάστε